Dzisiaj zaprezentujemy Wam kilka ćwiczeń. Zaczniemy od ćwiczeń relaksacyjnych, poprzez medytację z kształtami a skończymy na eskperymencie Ganzfeld, który może zakończyć się zjawiskiem OBE (Out of Body Experience) czyli eksterioryzacją.

Ćwiczenia Relaksacyjne pomocne przy OBE

Technika głębokiego oddechu

Głęboki, pełny oddech w bardzo wyraźny sposób oddziaływuje na organizm, wprowadzając go w stan głębokiej relaksacji. To najbardziej skuteczny sposób na relaks i uwolnienie napięcia.

Technika:

1. Usiądź wygodnie. Przyjmij taką pozycję aby umożliwić zwobodny przepływ krwi w ciele. Pamiętaj aby pozycja była wygodna. Musi ci ona umożliwiać pozostanie w niej przez dłuższy czas.
2. Skoncentruj się na swoim naturalnym rytmie oddychania. Nie zwalniaj ani nie przyszpieszaj. Uświadom sobie naturalną szybkość i głębokość oddechu. Kontynuuj oddychanie dopóki nie poczujesz się komfortowo i swobodnie w przyjętej pozycji.
3. Weź głębszy oddech i wykonaj wydech w sposób naturalny i swobodny. Kontynuuj głębokie oddychanie, dopókie nie zsynchronizujesz się z nim.
4. W dalszym ciągu głęboko oddychaj, ale zatrzymuj swój oddech na kilka sekund dłużej. Zatrzymując oddech, wyobrażaj sobie, jak twoja świadomość się rozszerza, a napięcie ustępuje. Powoli wypuszczaj powietrze. Kontynuuj tą czynność, stopniowo zwalniając tempo oddychania.
5. Odnajdź naturalne dla siebie, głębokie tempo oddychania. Przekonasz się, iż z czasem jesteś w stanie oddychać jeszcze wolniej. Celem tego ćwieczenia jest wejście w proces głębokiego, powolnego oddychania, co pozwoli na osiągnięcie głębszego poziomu odprężenia i spokoju wewnętrznego.

Technika uważności

Pojęcie obecności stało się popularne ostatnimi laty za sprawą sukcesu książki Eckharta Tolle’a “Potęga teraźniejszości”. Idea ta jest jednak bardzo stara i występuje od bardzo dawna we wschodnich religiach, takich jak hinduizm i buddyzm. Jest to zasadniczo forma uważności. Uważność (mindfulness) jest stanem pełnej świadomości, a jendocześnie uwolnienia się od przepływu emocji i myśli.

Praktyka uważności jest szczególnie przydatna dla osób, które na co dzień są narażeni na stresujące sytuacje. Na najbardziej podstawowym poziomie pozwala ona, między innymi, na zdystansowanie się od stresu. Pielęgnowanie poczucie zdystansowanej uważności sprzyja procesowi relaksacji oraz wyciszenia umysłu.

Technika:

1. Następnym razem, gdy znajdziesz się zatłoczonym pociągu lub w stresującej dla ciebie sytuacji, poświęć chwilę na obserwację tego, co się dzieje dookoła. Nie angażuj się emocjonalnie w sytuację; spróbuj natomiast zdystansować się od niej i zobaczyć taką jaka jest. Spójrz na ludzi dookoła i zastanów się z czego może wynikać ich podejście i reakcje. Jeśli w twoim otoczeniu znajduje się osoba, która cię denerwuje, zadaj sobie pytanie, jaka potrzeba kryje się za tym, co postrzegasz jako złość, frustrację lub negatywne nastawienie.
2. Poczuj współczucie dla tej osoby lub spróbuj pomyśleć o stresującej sytuacji jako o czymś, co jest wynikiem pewnego zestawu okoliczności. Przebywanie w pociągu, na przykład, może być stresujące z powodu wpływu, jaki wywiera na twoje ciało gorąco, hałas, tłok i inne czynniki. Zaakceptuj fakt, iż warunki te wpływają na twoje ciało i wywołują twoją automatyczną w dużym stopniu, reakcję. Nie możesz zmienić tej sytuacji, ale możesz zmienić swój sposób odbierania jej.
3. Zaakceptuj sytuację i zauważ jej pozytywne aspekty. W przypadku pociągu mogą to być tanie koszty podróży, szybkość czy dostępność. Uświadom sobie, że to czego doświadczasz, jest tylko tymczasowe. Ty sam pozwalasz, by sytuacja tak na ciebie wpływała, a okoliczności nie wymagają aż tak silnej reakcji.
4. Zmień swoją reakcję na daną sytuację. Zauważ, jak zmiana perspektywy wpływa na twoje ciało. Zwolnij oddech i ruchy, wycisz emocje i przeanalizuj swoje możliwości. Czasem najlepszym wyborem może być natychmiastowe wycofanie się ze stresującej sytuacji, ale znacznie częściej potrzebujemy po prostu zmiany perspektywy – na tym właśnie polega uważność.

Technika joganidry (świadome zasypianie)

Technika ta polega na świadomym odczuwaniu procesu zasypiania – zachowaniu zdystansowanej uważności podczas wchodzenia w poszczególne fazy snu.

Co bowiem nocą jest dla wszystkich istot,
czasem przebudzenia jest dla samokontrolującego się.
A co czasem przebudzenia jest dla wszystkich żywych istot,
to nocą jest dla mędrca pochłoniętego poznawaniem własnej jaźni.

Technika:

1. Połóż się na łóżku lub przyjmij wygodną pozycję, w której będziesz z łatwością mógł zasnąć. Zamknij oczy. Pozwól, aby w twoim umyśle pojawiały się obrazy i troski z całego dnia, a następnie uwolnij je. Niech pojawią się i odejdą wszelkie twoje emocje. Postaraj się zachować dystans do tego, co widzisz i odczuwasz.
2. Pozwól, by zaczęły pojawiać się abstrakcyjne obrazy, kolory i kształty. Jest to tak zwany stan hipnagogiczny. Zachowaj spokój i świadomość, obserwując wszystko jakby z boku, tak jakbyś znajdował się w samym rdzeniu swojej istoty.
3. Pozwól sobie wejść w stan głębokiego odprężenia, ale zachowaj przy tym uważność i zaangażowanie. Twoje ciało i umysł (ta część, którą wykorzystujesz na jawie) będą pogrążone we śnie, ale sam rdzeń twojej istoty pozostanie świadomy i ześrodkowany.
4. Pozwól swojej jaźni lub ośrodkowi uważności przejść do innego miejsca, oddalonego od twojego ciała. Utrzymuj skupienie za pomocą prostych poleceń, takich jak “w górę” czy “wyjdź z ciała”, które często pomagają wywołać OBE.

Bhastrika

Bhastrika (z sanskrytu miech) wywodzi się z jogicznego systemu pranajamy (jogi oddechu).

1. Uklęknij. Trzymaj luźno zaciśnięte pięści przed sobą, a łokcie przy klatce piersiowej.
2. Nabierz gwałtownie powietrza do płuc, jednocześnie unosząc ręce nad głową i wyprostowując łokcie oraz otwierając szeroko dłonie.
3. Opuszczaj ręce, wypuszczając jednocześnie gwałtownie powietrze, aż dotkniesz łokciami klatki piersiowej i całkowicie opróżnisz płuca. Możesz wydawać syczący dźwięk (jak przy oddechu węża), ponieważ czasem sprzyja on wykonywaniu pełnych wydechów.
4. Wykonaj dwadzieścia takich cykli, a następnie odpocznij z dłońmi na kolanach (skierowanymi wewnętrzną stroną ku górze) przez trzydzieści sekund do dwóch minut, zanim przejdziesz do kolejnego powtórzenia.
5. Powinieneś już znajdować się w stanie podwyższonej energia, która wibruje wewnątrz twojego ciała. Weź teraz kilka głębokich oddechów i skoncentruj się na tym co robisz. Wtrzymaj oddech na kilka sekund, zanim wykonasz kolejny wdech przez nos – jak najszybszy i jak najmocniejszy. Powtarzaj ten proces spokojnie i konsekwentnie, pamiętając o zachowaniu tej samej intensywności wdechu.

Deprywacja sensoryczna – metoda Ganzfeld

Metoda Ganzfeld (z języka niemieckiego – “pole całkowite”) jest formą łagodnej deprywacji sensorycznej, która została wprowadzona do psychologii w latach trzydziestych XX wieku. Później zaczęła być wykorzystywana przez parapsychologów jako narzędzie badawcze nad zjawiskiem telepatii. Skuteczność tej metody polega na tym, że jest to względnie prosty sposób na odwrócenie uwagi od bodźców zewnętrznych i wzmocnienie połączenia z nieświadomością, dzięki czemu może pojawić się percepcja parapsychiczna.

Proces rozpoczyna się od zakrycia oczu dwiema połówkami piłeczki pingpongowej w celu wyłączenia wszelkich bodźców wzrokowych. Aktywność mózgowa jest pobudzana przez czerwone światło, ledwo zauważalne przez połówki piłeczek. Źrenice poszerzają się, a mózg nastawia się na przyjęcie nowych bodźców, które się jednak nie pojawiają. Więc mózg zaczyna wypełniać tą pustkę poprzez wytwarzanie halucynacji. Efekt ten zostaje wzmocniony dzięki wykorzystaniu tak zwanego różowego szumu (rodzaj szumu, który słyszymy po włączeniu odbiornika radiowego na częstotliwości pomiędzy nadawanymi stacjami radiowymi). Po pewnym czasie pojawiają się znacznie bardziej wiarygodne wrażenia parapsychiczne i halucynacje.

Jak samodzielnie zastosować technikę Ganzfeld

Do wykonania eksperymentu potrzebne ci będą:

• piłeczka pingpongowa
• drobny papier ścierny lub pilniczek do paznokci
• wata
• taśma klejąca
• ostry nóż lub skalpel
• słuchawki oraz urządzenie do odtwarzania różowego szumu (tutaj możesz pobrać plik dźwiękowy)
• czerwone światło
• wygodne siedzenie, np. fotel

Za pomocą noża ostrożnie przetnij piłeczkę na dwie połówki. Pilnikiem lub papierem ściernym spiłuj krawędzie. Dopasuj ostrożnie dwie połówki piłeczki do oczodołów, w razie potrzebu podkładając pod nie watę, aby zwiększyć komfort i zmniejszyć odczuwanie. Umocuj piłeczki za pomocą taśmy klejącej. Do oczu nie powinno docierać żadne zewnętrzne światło w bezpośredni sposób.

 

Włącz czerwone światło i usiądź lub połóż się. Ustaw się w odpowiedniej odległości od światła, tak aby lepiej widzieć przez połówki piłeczki jednakowy czerwony poblask. Włóż słuchawki, włącz różowy szum i zrelaksuj się. Możesz posłużyć się techniką relaksacyjną, jedną z tych opisanych powyżej. Zwróc uwagę na wszelkie wrażenia wskazujące na pojawienie się stanu wibracyjnego lub doznania energetyczne.

Po około piętnastu minutach większość ludzi zaczyna widzieć obrazy i kolory, pojawiają się też inne wrażenia. Poddaj się im i spróbuj je wzmocnić oraz być w pełni obecnym.

Jeśli, na przykład, widzisz łąkę, spróbuj zobaczyć ją jak najwyraźniej, poczuć temperaturę powietrza i zapachy dookoła siebie. W skrócie – po prostu postaraj się tam niejako znaleźć.

Po zakończeniu ćwiczenia, poświęć kilka chwil na ugruntowanie się, zanim zdejmiesz słuchawki i połówki piłeczek. Zanotuj swoje doświadczenia i spróbuj przypomnieć sobie swoje odczucia, zwłaszcza jeśli pojawił się stan wibrującej energii.

Różowy szum (prawie 10 godzin):

 

Pozdrawiamy i zachęcamy do eksperymentów.

---

Źródła:

Gracham Nicols “Doświadczenia poza ciałem”

Wikipedia