Celem i dążeniem tego xx-wiecznego reformatora i myśliciela było dopomożenie ludziom w osiągnięciu wyższego stopnia wolności: uwolnienia się od wierzeń i przesądów, nacisków wewnętrznych i zewnętrznych oraz uwolnienia się od „samych siebie”.
Gdyby spojrzeć na ostatnie dzieje ludzkości, widzimy trwające od wieków pasmo cierpień, najczęściej zgotownych ludziom przez innych ludzi. Masowe zabijanie, zwane wojną, pochłonęło tylko w XX wieku przeszło 120 milionów istnień. Mimo znacznego rozwoju ekonomicznego w krajach „rozwinietych” poczucie nieszczęścia nie zmiejsza się. Większość społeczeństwa koncentruje się na zdobywaniu dóbr materialnych, których posiadanie nie moze nikogo na dłużej zadowolić, wzrasta alkoholizm, przewlekłe stany depresyjne są prawie tak samo częste jak grypa. Panuje egoizm. Mimo przeszło 120 lat współczesnej edukacji ludzie nie potrafią rozwiązywać podstawowych problemów społecznych i osobistych. Wielu wybiera drogę nihilizmu i destrukcji.
Gurdżijew uważał, iż człowiek stoi na szczycie piramidy rozwoju, ale posiada potencjał umysłowy daleko wykraczający poza zdolności potrzebne do życia. Podzielił też świadomość ludzką na 4 poziomy. Twierdził też, że w obecnym stanie świadomości nie jesteśmy w stanie dać sobie miłości, która jest nam niezwykle potrzebna. Gurdżijew nie popierał tez idei demokracji. Według niego do władzy dochodzili tylko ludzie bardzo ambitni i żądni władzy, czasem nawet głęboko ideowi lub psychopaci, ale zawsze o niskim poziomie świadomości i esencji. Wierzył w istnienie organu Kundabufer, który powodował blokadę na naszej drodze do oświecenia i został nam niejako wszczepiony. Przez ten mityczny organ człowiek został pozbawiony zdrowego osądu, stał się łatwowierny i podatny na wpływ innych. Jest on równoznaczny z wygnaniem z mitycznego Raju.
Hasnamusi
Według Gurdżijewa istnieje grupa ludzi szczególnie szkodliwych dla społeczeństwa. To właśnie Hasnamusini. Oto cechy charakterystyczne dla tej grupy:
- uleganie każdemu rodzajowi deprawacji
- poczucie zadowolenia z oszukiwania innych
- przejawianie niepohamowanej chęci zniszczenia innych żywych istot
- posiadanie tendencji do używania różnych sztuczek, aby ukryć przed innymi swoje wady
- zadowolenie z korzystania z tego, na co sobie nie zasłużyli
- usiłowanie do stania się takimi jakimi nie są
Współcześni hasnamusi to zwykle ludzie wykształceni, czasem nawet intelektualiści o dużych zdolnościach wpływania na innych. Ich cechą wspólną jest niski poziom esencji i świadomości. Są przekonani o swojej wielkości, są żądni władzy i sławy. Charakteryzuje ich całkowita bezwzględność w stosunku do innych. Cechy te niestety pomagają im osiągnąć wysokie stanowiska w rządzie, biznesie i nauce.
W swoim największym dziele p.t. “Opowieści Belzebuba” Gurdżijew poddaje czytelnika zastanowieniu nad religiami, które zostały oparte na naukach „posłańców”, są to: buddyzm, judaizm, chrześcijaństwo, islam oraz lamaizm.
Buddyzm
Gurdżijew podaje, że w Indiach, w odległych czasach, w wyniku działania hasnamusińskich indywidualności pojawiły się wierzenia bardziej szkodliwe niż w jakiejkolwiek innej części świata. Zadanie naprawy zostało powierzone Buddzie. Wyjaśniał on początkowo w tajemnicy, nielicznuym uczniom m.in. o tym czemu organ kundabufer został ludziom wszczepiony i jakie są tego skutki. Tłumaczył następnie, iż nawet usunięcie tego organu nie przyniesie skutków. Budda mówił, że nauki “posłańców” wysyłanych przed nim na Ziemię, zawsze były po ich śmierci wypaczane wskutek mędrkowania ludzi. Wyjaśniał co mają robić, aby wyzwolić się spod negatywnego wpływu organu Kundabufer.
W wyniku nauczania Buddy konsekwencje oddziaływania organu Kundabufer zaczęły się zmniejszać, ale po jego śmierci sytuacja powtórzyła się. Wskutek mędrkowania i własnych interpretacji jego uczniów nauki buddyzmu w trzecim czy czwartym pokoleniu wiernych nie miały już nic wspólnego z tym, co nauczał Budda.
Przytacza on przykład z nauk Buddy: “Najlepszym środkiem do usunięcia wpływu organu Kundabufer jest intencjonalne cierpienie, czyli zmuszenie się do odbierania nieprzyjemnego zachowania w stosunku do swojej osoby”. Nauka ta została przeinaczona, stawiając jako jedyną drogę do cierpienia intencjonalnego jest samotność.
Kolejna wypaczona nauka Buddy dotyczyła prany. Budda twierdził, że tą Boską Cząstkę można otrzymać poprzez pracę nad sobą. Po kilku pokoleniach zmieniona już “nauka” Buddy mówi, że każdy rodzi się posiadając pranę. W wyniku tego wypaczonego spojrzenia, ludzie uznali, iż nie muszą nad sobą pracować i spełniać sakralnych obowiązków.
Judaizm
Mojżesza Gurdżijew uwazał za kolejnego “posłańca z góry”. Osiągną dużo i pozostawił po sobie wiele cennych nauk, ale po jego śmierci zostały one zmienione. Wiele nowych fantastycznych doktryn zostało zaczęrpniętych z zoroastryzmu.
Gurdżijew uzasadniał rozsianie narodu Mojżesza po całej ziemi i jakie są przyczyny antysemityzmu. W starożytności Żydzi posiadali zdolności, dzięki którym potrafili się doskonale organizować i prosperować. To wywoływało zawiść – działanie organu Kundabufer.
Chrześcijaństwo
Ta trzecia religia oparta o nauki kolejnego posłańca Jezusa Chrystusa, za podstawę przyjmuje doktrynę judaizmu, zmieniono tylko to co zewnętrzne, dostosowując ją do epoki. Gurdżijew mówi:
“Jeżeli nauki boskiego Jezusa były by w pełni respektowane w ich oryginalnej formie, religia oparta na nich z taką niespotykaną mądrością mogłaby być najlepszą ze wszystkich istniejących religii”
Islam
Nauki posłańca Mahometa. Według Gurdżijewa, islam nie zawiera nic, oprócz zwyczaju poligamii czego nie można by było znaleźć w naukach judaizmu czy chrześcijaństwa.
Lamaizm (buddyzm tybetański)
Lamaizm czyli nauki Lamy, który również był posłańcem naszego Stworzyciela. Oparte o pierwotne nauki Buddy. Gurdżijew podaje, że w Tybecie główną rolę w przekazywaniu nauk Lamy na Ziemię, a byli oni wyznawcami Buddy. Kiedy Lama pojawił się w Tybecie zostali jego zwolennikami. Lama wprowadził zasadę, w myśl której tajne wskazania dotyczące grupy siedmiu kapłanów przekazywane są z pokolenia na pokolenie wyłącznie przez ich przywódcę. Na nieszczęście podczas inwazji angielskiej na Tybet został on zabity. Kapłani usiłowali za pomocą rytuału zwanego almcoszyn skomunikować się z ze swoim przywódcą. Niestety, rytuał się nie powiódł.
Tak po krótce przedstawia się zarys nauk Gurdżijewa z naciskiem na religie. Ze swojej strony uważam, iż wszystkie współczesne, szczególnie monoteistyczne religie mają silne związki z religią starożytnego Babilonu. Ale to już materiał na kolejny artykuł.
W artykule wykorzystano fragmenty “Wprowadzenie do nauk Gurdżijewa”, W. Kulczyk
